20 April: 30 april begint mijn volgende ‘grote’ reis. Dit keer naar Schotland, ik ben daar al wel een paar keer geweest maar heb maar een klein deel gezien. Eerste keer was meer dan 35 jaar gelden, een wandelvakantie, met rugzak door de Schotse Hooglanden, van Glasgow naar Inverness. De tweede keer een weekje in Glasgow, aldus nog genoeg te zien/ontdekken.
30 april: -> Hoek van Holland -> Harwich (Engeland). Na nog een kopje koffie met de buren gedronken te hebben, met gebak 😊, ben ik vertrokken. uitgezwaaid door dezelfde personen. Op tijd, omdat ik geen stress wil hebben om tijdig bij/op de veerboot te arriveren en in te checken. Daarna in totaal 8 uur op de veerboot gezeten en deze tijd voornamelijk doorgebracht met lezen. De boot was iets vertraagd, daardoor reed ik in Engeland pas om 20:30 uur de weg op. Het werd om die tijd al aardig donker en zoals je in Engeland kan verwachten een beetje regen. Daarbij ook nog voor het eerst weer links rijden en onbekende wegen, aardig spannend. Gelukkig was het maar 4 km naar de vooraf besproken camperplaats.
1 mei: -> Newcastleton (Schotland). Vandaag de 600 km. overbrugd naar de grens van Schotland. Bij het wegrijden even nog geen radio/Spotify aan. Goed concentreren op het autorijden: links rijden, rechts inhalen, rotonde nemen ‘met de klok mee’, enz. enz. Eenmaal op de snelweg gaat het bijna vanzelf, gewoon met de stroom meegaan. Bovendien scheen de zon dus dat is dan ook prettig. Omstreeks 16:30 op de beoogde eindbestemming gearriveerd, mooie rustige camping. Door de tijdige aankomst lekker op mijn gemak kunnen ‘settelen’.
2 mei: Newcastleton. Na 2 reisdagen even wat ontspanning met fysieke inspanning. Weer goed voor Schotse begrippen: heel de dag zon, 16 graden. Met de fiets een rondje van 40 km door de heuvels gereden. Ook nog een wandelingetje langs de rivier ‘Liddel Water’ gemaakt.
3 mei: -> Roslin. Vandaag een mooie route gereden die ik gevonden in het reisboek over Schotland ‘Take the slow road’. Deze route door de heuvels van Zuid-Schotland inderdaad op mijn gemak gereden. Heel mooi en bij tijd en wijle was de weg maar 1 rijstrook breed, met om de paar honderd meter een ‘passing place’. In Groot Brittannië mag je buiten de bebouwde kom bijna overal 60 miles (is 96 km.) per uur rijden. Op meerdere kleine wegen is 50 km voor mij al voldoende. De smalle wegen was geen probleem omdat het heel rustig was met maar een enkele andere weggebruiker, ondanks het zonnige weer in de voormiddag. Het laatste stuk iets sneller gereden ivm het feit dat het een grotere, drukkere doorgaande, weg was. Opmerkelijke dingen vandaag gezien: veel schapen; soms koeien, zelf op de weg en ze gingen pas na enige tijd opzij; een Tibetaans Klooster!!? in het midden van de heuvels, vlakbij Eskdalemuir. Vlakbij de camping in Roslin stopt de bus, die mij morgen naar Edinburgh kan brengen.
4-mei: Roslin. In de morgen de bus naar Edinburgh genomen, ongeveer 45 minuten. In de stad de diverse interessante gebouwen bekeken, Ook natuurlijk het centrum en ook daar, net als in alle grote steden: veel horeca, winkels ect. Opmerkelijk, en ook weer niet, dat hier wel veel ‘Whisky’ winkels zijn. Bij één winkel een tour gedaan, uitleg over hoe het gemaakt wordt, over de 5 verschillende soorten/gebieden in Schotland en natuurlijk een proeverij 😊.
5 mei: -> Forfar. Vandaag een stukje naar het noorden gereden. Ook het, voor golfers, beroemde St. Andrews aan gedaan. Het ‘thuis van golf’ zegt men daar. Naar het schijnt werd, in deze streek, al in 1492 een soort van golf gespeeld. Via de Tay Bridge bij Dundee naar het plaatsje Forfar gegaan. Zoals alle aangedane campings: netjes en ruim.
6 mei: Forfar. Deze dag een mooie lange wandeling gemaakt door de heuvels rond de plaats Forfar. Voor de rest even helemaal niets.
7 mei: -> Braemar. Een afwisselende en mooie route door de oostelijke Cairngorms. Een deel van de weg is de hoogste, openbare, doorgaande weg in Groot-Brittannië. De weg is 30 jaar geleden vernieuwd. In de oude weg lag een dubbele haarspeldbocht die de naam Devil’s Elbow had. Helaas was het zwaar bewolkt weer waardoor uitzicht onderweg niet heel geweldig was. Op het hoogste punt van de weg staat een café/skicentrum. Vandaar lopen een aantal voetpaden naar enkele toppen van bergen er omheen (nog +/- 200 meter te stijgen). Door het slechte weer niet gedaan. Afgedaald naar Braemar aan de rivier Dee. In deze plaats vinden elk jaar in September de Highland Games plaats. Er is hier zelfs een permanent stadion voor.
8 mei: Braemar. Mijn plan was om weer af te dalen naar de kust. Eerst nog even 10 km langs de rivier Dee stroomopwaarts gereden tot het eindpunt van de weg, Linn of Dee. Vandaar uit starten verschillende wandelroutes. Omdat het weer goed was, de camper op de grote parkeerplaats geparkeerd bij de 10 auto’s die daar al stonden. De wandelschoenen aangedaan, rugzak gepakt en de heuvels in getrokken. Wel handig dat ik alle spullen altijd bij me heb 😊. In deze streek zijn nog de oerbossen van Schotland, het Caledonische Dennenbos. Het is een zeer mooie dag geworden.
9-mei: -> Montrose. De voor gisteren geplande route gevolgd. Na een 15 km van vertrekpunt loopt de weg langs Balmoral Castle. Het zomerverblijf van de Britse koninklijke familie. Of dat die het nu nog gebruiken?? Nu kun je het gedeeltelijk bezichtigen. Daarna via een mooie landelijke weg terug naar het zuiden/kust gereden. Door het mooie weer veel prachtige uitzichten. De camping ligt pal aan de Noordzee.
10 mei: -> Fraserburgh. Bij het wakker worden, 07:00 uur scheen de zon in mijn gezicht. Dit vind ik één van de meest ultieme campergevoelens. Na het ontbijt nog even een uurtje langs de kust gewandeld. Daarna vertrokken in Noordelijke richting. Wederom een kasteel, Dunnotar Castle. Dit staat op een uitstekende rots en heeft nogal wat Schots historische betekenis, Nu is het een ruïne. Verder gereden naar Fraserburgh. Een havenplaatsje ten noorden van Aberdeen. De camping ligt weer pal aan zee. Waar het gisteren nog 50 meter naar zee was is het nu maar een meter of 6.
11 mei: Fraserburgh. Wederom een schitterende ochtend. Gladde zee, volop zonneschijn, doordat het eb was rechts een kilometers lang strand in de baai van waar ik stond. Trimschoenen aangetrokken en een uurtje gejogd. Verder behalve een klein fietstochtje niet veel gedaan. Deze streek is een heuvelachtig gebied met veel agrarische activiteit. In de bermen groeien hier, en bijna in heel Schotland (wat ik tot nu toe gezien heb), heel veel gaspeldoorn. Een struik met donkergele bloemen eraan. Ook zie je regelmatig een bloeiend perceel koolzaad. Die bloeien nu felgeel. Dit geeft een mooie afwisseling in het verder mooie groene landschap. Als je op de kleinere binnenwegen rijd zie je ook de dierlijke fauna. Veel fazanten, regelmatig een haas, herten. Helaas regelmatig aangereden herten langs de weg ☹.
12 mei: -> Portsoy. Een kleine 50 km. naar het oosten gereden. Aan de kuststrook tussen Fraserbrugh en Inverness liggen veel kleine en enkele grotere vissersplaatsjes. In elk plaatsje is wel een haven. In de kleinere is nog maar weinig visserij-activiteit, meer plezierbootjes. In de grotere wel. In Fraserburgh lagen de grote visserstrawlers die ver op zee vis gaan vangen. ’s Avonds wederom gekampeerd met zicht op de Noordzee.
13 mei: -> Grantown on Spey. Nog een stukje naar het oosten gegaan. Naar de plaats Spey Bay. De delta van deze rivier is getijde gevoelig, lijkt een beetje op onze Waddenzee. Uniek gebied voor Schotland. Daarna stroomopwaarts de rivier Spey gevolgd tot Grantown on Spey. In het gebied langs deze rivier Spey zijn heel veel Whisky distilleerderijen gevestigd. Spey-side Whisky is één van de vijf belangrijkste soorten Whisky uit Schotland. Ik heb onderweg meerdere distilleerderijen van, voor mij, bekende ‘merken’ gezien. ‘Wild’ gekampeerd langs dezelfde rivier.
14 mei: -> Inverness. Vandaag nog een tijdje de rivier Spey gevolgd en later afgeslagen naar Inverness. Op een parkeerplaats gaan staan en naar het centrum gewandeld. In Inverness zijn veel kerken en is er wederom een groot kasteel. Waarschijnlijk zijn door kastelen alle grote steden ontstaan? Centrum verder niet bijzonder. Een bewoner van de stad, die ik een paar dagen geleden in Fraserburgh sprak, vertelde mij dat al. Natuurlijk in het centrum veel horeca en winkels.
15 mei: -> Dornoch. Eerst een 20 km. naar het zuiden gereden, langs het beroemdste Loch van de wereld. Helaas liet (ook) vandaag NESSIE zich niet zien ☹. Daarna via een mooie weg door de heuvels weer naar het noorden. Uiteindelijk terecht gekomen in Dornoch, wederom aan de Noordzee. Nu een stukje duinen ertussen.
16 mei: Dornoch. Rustdag (autorijden). Deze ochtend een wandeling op het strand gemaakt. Ik was Remie, geen mens te zien op het hele stuk, 100 meter breed, 5 km lang (met bocht). OK het was bewolkt, 14 graden, maar wel 10:00. Wel vogels, meeuwen, strandlopers enz. En zie daar, een pinguïn?? Deze leven niet op het noordelijk halfrond. Toch leek deze er verdacht veel op. Toen ik dichterbij kwam was de vogel gevlogen. Zowel letterlijk als figuurlijk. Later via internet gezocht blijkt het ‘maar’ een zeekoet te zijn.
17 mei: -> Dunnet Head. Kustweg genomen, laatste stuk naar het noorden. Mooie uitzichten. Aangekomen op de ‘Noordkaap’ van Schotland/Groot Brittannië. Het noordelijkste puntje vaste land heet ‘John O’Groats’. Een grote parkeerplaats met daarom horeca en souvenirwinkeltjes. Een kilometer westelijk vertrekken de veerboten naar Orkney- en de Shetlandeilanden. Maar dit is een commercieel punt, het echte noordelijkste puntje ligt verderop, net als bij de Europese Nordkapp. In Noorwegen kun je op het ‘echte’ punt alleen komen met een 9 km lange wandeling. In Schotland kun je er wel met de auto komen, Dunnet Head. Hier is alleen een parkeerplaats, een vuurtoren en een paar huizen. Op de parkeerplaats de nacht doorgebracht, net als een 7-tal andere camperaars. Om 18:00 uur zat ik samen met de buren in de zon/warmte naar het prachtige zee-uitzicht te kijken. We verwachte een mooie zonsondergang. Echter op een bepaald moment begon op zee langzaam een nevel te ontstaan. Steeds meer en meer en op een bepaald moment kwam het hoger de kust op. Soms weer even wat minder maar uiteindelijk bereikte het ook ons (19:00 uur), meteen een vijftal graden kouder. Toch weer vroeg de camper in ☹.
18 mei: -> Bettyhill. Westelijk de kustweg gevolgd, Ruige kale kustlijn met een aantal kleine plaatjes. In de plaats Bettyhill beland, dit ligt aan een baai(tje) met een heel mooi strand (bij eb). In de heuvels rondom de baai gewandeld. Het barst hier van de konijnen, echt honderden holen en dus navenant konijnen. Bij het wandelen, zeker als je ze verrast door om een hoek te komen rende ze met 10/20-tal weg. ’s-Nachts, 100 meter van de doorgaande weg, op een parkeerplaats bij een klein museum gestaan, alleen. Aan de andere kant van het museum is een kerkhof. ’s-Nachts was het doodstil !
19 mei: -> Scourie. Het noordwest hoekje van Schotland gerond, ik rij nu weer naar het zuiden. Het weer blijft goed. In de ochtend vaak bewolkt. Deze ochtend zelfs zo zwaar dat het leek te motregenen. Maar het klaarde in de loop van de ochtend toch weer op. Vandaag in de middag/avond volop zon. Weliswaar maar 16/17 graden maar toch net aangenaam. Deze avond is het in ieder geval heel mooi weer en opnieuw uitkijkend over zee.
20 mei: Scourie. Deze maandag is het schitterend weer, van de vroege ochtend tot ’s-avonds laat. Anders dan in Nederland lees en hoor ik, plensbuien daar. Ik ben de heuvels in gewandeld, naar een paar toppen van de heuvels toe. Waar ik naar toe ging geen paden, zelf zoeken. Wel GPS mee zodat ik niet verdwaal. Het was mooi en de dieren verwachten je niet. Ik ging een heuvel om en ineens rende, 20 meter van mij vandaan, een hert weg, maar bleef staan op 100 meter en keek om naar mij ?? Pas na 20 seconden begreep ik waarom. Vanuit dezelfde hoek rende nog eens 7 herten weg, nu zijn ze wel allemaal verdwenen. Helaas had ik mijn telefoon (is camera) in mijn rugzak zitten ☹, dus geen foto’s
21 mei: -> Ullapool. Vanaf Inverness loopt er een route, de NC500, langs de hele noordkust en weer terug naar Inverness. Deze route is 500 mijl (830 km) lang en volgt de kust, en vandaar de naam, North Coast 500. Soms loopt die over tweebaanswegen, soms ook over een snelweg, maar ook flinke delen over polderwegen, zelfs over wegen met maar één baan (met uiteraard passeerplaatsen). Vandaag naar het zuiden gereden en na 20 km. rechtsaf de kustweg op, één baan. Waarschuwing: niet toegankelijk voor touringcars! De weg was inderdaad veelal smal, zelfs ik paste er soms maar net op. Het is een kronkelweg, door de bergen. Op, af, links, rechts. Vaak kon je de bocht niet doorkijken dus of er een tegenligger aankomt?? Idem over heuveltjes, klimmetjes en afdalingen tot 25%. En dat in totaal 30 km. lang. Het was heel (in)spannend rijden, maar ik vind dat leuk. De uitzichten waren fantastisch. Ik verwacht komende dagen meer van deze stukken te rijden.
22 mei: -> Badachro. Weer een 100 km gereden. Vandaag wel mooie route, niet spectaculair. Gewone wegen met 2 banen. Helaas vanaf de middag een beetje regen, nadat het 3 weken droog was ☹.
23 mei 2024: -> Lochcarron. Deze dag was weer intensief, na 30 km. een heel lang stuk met veel ‘single track’ Totaal wel een 80 km. Doordat het motregende met zware bewolking geen mooie vergezichten. Met dit weer zijn gedeeltes wel een desolaat gebied. Het ziet het er ruig, koud en nat uit, maar Natuurlijk. Daar moet je van kunnen genieten. Na een 100 km, bij Applecross ging de weg van de kust af door de heuvels. Over een pas van een 625 meter hoog. Nu waarschuwing: niet geschikt voor auto’s met caravan Nadat ik de hoogte had bereikt van 325 meter reed ik in de wolken (letterlijk). Dus behalve de smalle, natte weg kwam er nog een 3e moeilijkheid bij: zicht. Misschien 50/100 meter. Gelukkig door het weer en het nog begin van het seizoen nog maar weinig tegenliggers. Eind goed al goed. Andere kant bereikt, regen gestopt 😊
24 mei: -> Dornie. Klein stukje gereden, 35 km. naar een camping aan een Loch. Rustige dag, wasje gedaan, wandelingetje
25 mei: Kilmaluag. Vandaag het eiland ‘Isle of Skye’ opgegaan. Het enige Hebrische eiland dat een brugverbinding met het vaste land heeft. Het is een toeristisch, populair, eiland. De eerste km’s voelde aan alsof ik de drukste weg van Schotland aan het rijden was, in mijn vakantie in ieder geval. Een aantal leuke plaatjes aangedaan (toeristisch). In de middag ben ik aangekomen bij een wederom toeristische attractie: De ‘Old Man of Storr’. Maar om die goed te zien moet je er wel wat voor doen. Een pad nemen om boven op de heuvel/berg te komen. 300 hoogtemeters op een lengte van 1,7 km. Dat is best pittige steile klim. Toch lopen er tientallen mensen naar boven en uiteraard naar beneden, soms bijna file. Vandaag gelukkig goed weer, half bewolkt/zonnig en helder en ver zicht. Na deze inspanning en mooie uitzichten en foto’s verder naar het noorden gereden. Een parkeerplaats gevonden, aan de zee, op het noordelijkste puntje van Skye. Wederom heel mooi uitzicht door het heldere weer.
26 mei: -> Broadford. Weer naar het zuiden via de westkust. Het weer was niet geweldig maar toch waren de uitzichten over de kust en in de heuvels mooi. Natuurlijk weer een mooi kasteel: Dunvegan Castle, een Whisky distilleerder: Talisker. Dus alle doodnormale ingrediënten van een dagtocht door Schotland. In de avond een parkeerplaats gevonden in de heuvels, het ging zowaar echt regenen, maar achter de heuvels scheen de zon nog. Resultaat een prachtige regenboog.
27 mei: -> Invergarry. Het eiland Skye weer afgereden en de Highlands in. Hier zijn wat serieuzere bergen (hoger). Mooie weg in de dalen. Terecht gekomen op een camping met terrassen. Heel ruim opgezet zodat je je op een wild-kampeer-plaats waant.
28 mei: Invergarry. Na 7 dagen een verplaatsing vandaag blijven staan op deze mooie camping. Een lange wandeltocht in de heuvels gemaakt. Geen andere wandelaars, alleen heel veel schapen. Als ik die zou zijn gaan tellen was ik wandelend in slaap gevallen.
29 mei: -> Morar. De reis ging deze dag westelijk. Onderweg nog een toeristische attractie aangedaan. Glenfinnanviaduct. Een brug 380 meter lang, heeft 21 bogen en loopt in een prachtige bocht met daarop één spoor 30 meter boven het dal. De bijzonderheid: deze brug is o.a. in 4 Harry Potter film te zien. Elke dag rijd een stoomtrein ‘The Jacobite’ met honderden Harry Potter-fans tussen Fort William en Mallaig, De ‘Hogwart Express’ oftewel de ‘Zweinsteinexpress’ Deze passeert, elke dag, om 11:00 uur de brug.
30 mei: -> Glencoe. Weer terug de Highlands in. Naar Glencoe. Geen bijzonderheden. Gewoon weer een mooie rit tussen de bergen.
31 mei: -> Lochgilphead. Bij het opstaan een verrassing. Een groepje herten was rustig aan de rand van de camping aan het grazen. Totaal niet bang? Gisteren had ik ze ook al gezien, maar veronderstelde dat ze in een omheinde weide liepen. Nu in ieder geval ‘los’, ze konden zo de bergen in. De rit naar het zuiden, idem als gisteren: gewoon een mooie rit door de bergen/langs de kust. Wel iets unieks, een file(tje), mijn eerste in Schotland“. De weg liep door de plaats Oban. Daar was het heel druk!
1 juni: Lochgilphead. Geen autorijden vandaag. Schitterende zonnige dag, wel 16+ graden. In de ochtend een tochtje met de fiets gemaakt en een wandeling in de middag.
2 juni: -> Strathyre. Weer van de kust de Highlands in. De dag begon met lichte motregen, in de loop van de dag klaarde het op en werd het zonnig. Vandaar dat ik de 2e helft van de tocht de rondweg om het berggebied en Nationaal park ‘Loch Lomond & The Trossachs’ heb genomen, nu had ik uitzicht. Op deze rondweg was het druk. Waarschijnlijk omdat het zondagmiddag was en het ligt net ten noorden van Glasgow. Op de camping was het opvallend rustig, zondagavond. Iedereen naar huis: einde weekend!
3 juni: -> Maybole. De gehele dag mooi zonnig weer 😊. Vandaag naar het zuiden, Glasgow links laten liggen. Zowel letterlijk als figuurlijk, ik ben daar al wel eens een hele week geweest. Deze dag veel verschillende rijervaringen meegemaakt. Eerst een weg langs de bergen, een smalle tweebaansweg met honderden bochten, 25 km. lang. Daarna, in de buurt van Glasgow, een aantal snelwegen. Er was redelijk veel verkeer en ervaar je meteen het jachtige rijden van iedereen. Nadat ik weer een eindje van Glasgow vandaan was op landelijke wegen in de heuvels beland. Overzichtelijke polderwegen maar toch met wel veel bochten. Rechte wegen zoals bij ons kom je hier bijna niet tegen.
4 juni: Maybole. Vannacht en bij opstaan regenbuien. Voorspelling dat het, en deze kwam uit, vanaf 10:00 uur zou opklaren. Mooie lange wandeling langs de kust gemaakt.
5 juni: -> Stranraer. Wederom ’s-nachts regenbuien. Overdag wisselend regenbuien en zonneschijn, soms zat er maar een minuut tussen! Een laatste rondrit door de Schotse heuvels gemaakt en in de buurt van de veerboot naar Noord Ierland op een camping gaan staan, vlakbij Stranraer.
6 juni: -> Belfast, Noord Ierland. Vroeg opgestaan, 05:30 om de geboekte veerboot naar Noord Ierland van 08:00 uur te halen. Nieuw land afgevinkt, was er nog nooit geweest. De beoogde camping in bij Belfast was al vol dus maar een parkeerplaats in Belfast gezocht. Het centrum verkent, winkels en horeca, daarna de havens in, vooral naar het dok waar de Titanic is gebouwd. Waar in Berlijn de muur is afgebroken staan nog vele delen van de zogenaamde ‘Vredes-muren’ tussen de katholieken en protestanten nog overeind. Indrukwekkend, tot soms 8 meter hoog! Bijvoorbeeld Cupar Way staat er nog +/- 1 km. lang
7 juni: -> Cushendun. Via de kustweg naar het noorden gereden. Ook in Noord Ierland ‘wemelt’ het van de kastelen. Vandaag toch weer een vijftal gepasseerd. De heuvels zijn iets lager als in Schotland, aan de kust in ieder geval. Kustweg wel gedeeltelijk smal, maar voornamelijk vlak.
8 juni: -> Castlerock. Voornamelijk zonnig weer. Vandaag verder op de kustweg. Er zijn in Noord Ierland zogenaamde ‘scenic routes’ = schilderachtige routes. Dit keer deze genomen. Aan begin de waarschuwing ‘unsuitable for coaches and caravans’. Inderdaad smal, maar wel altijd een tweebaansweg en mooi. Op het noordelijke stuk een paar mooie stranden, ook vlak bij de camping waar ik sta. Met de harde noordwesten wind erbij mooi gezicht.
9 juni: -> Londonderry. Een klein stukje verder gereden naar Londonderry. Een leuke stad, alle bezienswaardigheden dicht bij elkaar. Een 400 jarige stadsmuur staat om het oude centrum. 1,6 kilometer lang, bovenop zeker 4/5 meter breed en tot soms 8 meter hoog. Ook in deze stad is te zien dat de strijd tussen katholieken en protestanten van 30/50 jaar geleden nog niet is vergeten met muurschilderingen en aanplakborden. Vandaag, de eerste maal tijdens deze reis, een hele poos regen (middag-avond) ☹.
10 juni: -> Newtownstewart. Op een paar spetters na weer een grotendeels zonnige dag. Een rondje om het heuvelgebied ‘Sperrin National Landscape’. Een leuke rit. Op het einde een parkeerplaats gevonden in het stadje Newtownstewart.
11 juni: -> Crolly. Op de navigatie probeerde ik de plaats in te geven naar welke richting ik op wilde. Niet bekend?? Ook andere plaats in de buurt niet?? Tot ik realiseerde dat ik niet meer in de Groot Brittannië moest zoeken maar in Ierland! Tijdens het rijden geen fysieke grens gezien, alleen een vermelding door het navigatiesysteem. Geen verandering in de omgeving, nog steeds groene heuvels en mooie kustweg. Maar …. ik hoef niet meer te hoofdrekenen 😊, afstanden en max. snelheid staan in km’s i.p.v. mijlen, prijzen in € i.p.v. £. Tijdens het ronden van de Noordwest hoek van Ierland viel het me op dat er toch wel veel huizen in deze kuststreek staan. Veelal grote en mooie met een ruime tuin er om heen. Later van de campingeigenaar vernomen dat het toch meest vakantiewoningen van (rijke) Ieren en Schotten zijn.
12 juni: -> Burtonport. Klein beetje naar het zuiden gegaan. In de haven van Burtonport de veerboot naar het eiland Arranmore genomen (zonder auto), 20 minuten varen. Op dit eiland de rondweg gewandeld, 14 km. Daarmee het hele eiland gezien. Aan het einde van de middag terug en op de parkeerplaats bij de haven blijven staan. Laatste 2 dagen mooi voornamelijk zonnig weer 😊.
13 juni: -> Donegal. Qua weer een mindere dag, Veel buitjes. Over de kustweg verder gereden. Deze ‘weg’ loopt van noord tot zuid Ierland en is 2500 km lang, hij heet de ‘Wild Atlantic Way’. Vandaag tot Donegal gekomen, de ‘hoofdstad’ van deze regio. Leuke stad met een onvermijdelijk kasteel. Net daarbuiten een camping gevonden.
14 juni: -> Dromahair. De weg vervolgd over de kustweg, mooie plaatjes met regelmaat een mooi strandje. In de middag een beetje het binnenland in tot bij de prachtige ‘Glencar Waterfall. ’s-Avonds in een klein plaatje Dromahair gestaan.
15 juni: -> Westport. Net als gisteren weer door de landelijk streek steeds zuidelijker. Weer is behoorlijk, zonnig afgewisseld met bewolking, op het eind van de middag een paar buitjes. ’s-Avonds in Westport. Dicht bij het centrum: zaterdagavond, veel pubs met live muziek. Heel gezellig.
16 juni: -> Spiddal. Deze keer voerde de ‘Wild Atlantic Way’ me door het ‘Connemara National Park’. Een zeer mooi gebied met uitgestrekt heuvel-/berglandschap. Uiteindelijk niet ver van Galway geëindigd.
17 juni: Spiddal. Rij-rustdag genomen. Naar Galway gegaan, met de fiets, 20 km. Mooie afstand maar langs drukke weg zonder fietspad, dus dat is minder. In de stad wat rondgeslenterd tot eind van de middag. Zonnig weer.
18 juni: -> Liscannor. Met zonnig weer een beetje zuidelijker naar een toeristische bezienswaardigheid. 10 km. voordat ik er was zag ik er, via borden langs de weg, nog een. De ‘Doolin Cave’. Er naar toe gegaan en bij de rondleiding aangesloten. De grotten liggen 60 meter diep, met trap naar beneden en dan door lage gangen, met mijnwerker helm op. Midden in de grootste grot hangt een stalactiet van 7,3 meter, de grootste van Europa! Indrukwekkend. Daarna door naar het Unesco Geopark, de ‘Cliffs of Moher’. Veel toeristen aanwezig maar zeer de moeite waard. Tot 214 meter hoge kliffen. Als je in de buurt bent: iets wat je gezien moet hebben.
19 juni: -> Portroe. Oostwaarts de binnenlanden ingegaan. De zuidelijkere westkust, zuidkust en zuidoostkust (tot Dublin) al eens met de fiets gedaan. Uiteindelijk sta ik nu bij een heel groot meer: Lough Derg. Wederom mooi zonnig weer 😊.
20 juni: -> Tullamore. Deze dag weer een stukje oostwaarts. Tot bij de plaats Tullamore. In Ierland ligt een systeem van kanalen, de ‘Waterways Ireland’. Deze stad ligt daar aan het ‘Grant Canal’, in de middag een wandeling langs het kanaal gemaakt. Wederom een mooie zonnige dag, 20 graden. Ik sprak een Ier: die had het over ‘unusesual good weather’.
21 juni: -> Roundwood. Verder naar het oosten, om de ‘Wicklow Mountains’ heen tot bijna bij de oostkust. Vandaag is het weer wat minder. ‘s-middags en ‘-avonds lichte regen ☹. Net voor de regen nog een mooie wandeling kunnen maken.
22 juni: -> Dublin. Vandaag de laatste etappe in Ierland, naar Dublin. Het weer is weer prima, zon en een aardige temperatuur 20 graden. Voorspellingen voor komende dagen ook goed, zelfs iets hogere temperatuur. In Dublin een parkeerplaats gevonden, 2 km van het centrum. Daar zijn, net als in andere wereldsteden, veel winkels en horeca. Alleen hier zijn daarvan wat meer een pub.
23 juni: Dublin. Deze zondag de fiets genomen en wat plaatsen buiten het centrum van Dublin bekeken. De haven, Dublin Zoo en het mooie park eromheen.
24 juni: Dublin. Ook vandaag hier gebleven. De parkeerplaats waar ik sta is lekker dicht bij het centrum en de haven. Morgenochtend vang ik de thuisreis aan. Ik moet om uiterlijk 07:15 inchecken bij de veerboot naar Wales. Vandaag weer de fiets genomen en naar de plaats Bray gegaan, deze ligt een 25 km. naar het zuiden, een mooi tochtje. Het weer is inderdaad de laatste dagen zeer fraai, vandaag de 25 graden gehaald 😊.
25 juni: -> Harwich (Eng.) Vroeg opgestaan, 05:30 uur, om op tijd in te checken bij de veerboot. Afvaart 08:15 uur, aankomst Holyhead 12:00 uur. Daarna nog even 570 km rijden naar Harwich. Op delen druk en een aantal files, daardoor pas 20:00 uur op de camperplaats. Dit was een lange vermoeiende (mid)dag.
26 juni: -> thuis. Wederom vroeg op, nu 06:00 uur. Afvaart 09:00 uur, aankomst Hoek van Holland 17:15. Klein ritje van 100 km. Weer thuis 😊